Verhaal

In de laatste 100 dagen van de Tweede Wereldoorlog in Steyl – 21 november 1944 tot aan de bevrijding op 1 maart 1945 – spelen de broeders, paters en zusters in het kloosterdorp een bijzondere rol. De overwegend Duitse kloosterlingen plegen tijdens de zogeheten hongerwinter hoogverraad door honderden Nederlandse inwoners van Steyl onderdak te bieden en zelfs (mannen) uit handen te houden van de Duitse soldaten, hun landgenoten.

Zo ontstaat de situatie dat in kloosters op de bovenste verdieping krijgsgevangenen zitten, in het hoofdgebouw Duitse soldaten en zusters, broeders en paters, in de kelders vrouwen en kinderen uit Steyl, en in ondergrondse gangen en ruimten onderduikers. En dat allemaal in één gebouw. Wat het verhaal extra bijzonder maakt, is dat de meeste zusters, broeders en paters Duitsers zijn. Zij houden niet over met de Duitse bezetter, dus hun landgenoten, maar met de inwoners van Steyl. Op 1 maart 1945 wordt Steyl bevrijd.